Restauraties

In de loop van de tijd is de Engelmunduskerk vaak verbouwd en gerestaureerd. De twee laatste restauraties vonden plaats in de zestiger jaren van de vorige eeuw en begin deze eeuw.

Restauratie 1967 – 1969

Al voor de tweede wereldoorlog was het kerkgebouw met toren dringend aan restauratie toe. Na de oorlog was de restauratie te meer dringend doordat het gebouw op last van de bezetter ontruimd moest worden en hierdoor veel te lijden heeft gehad.

De toenmalige kerkvoogdij, gesteund door een door de kerkenraad ingestelde commissie, diende in 1945 een door de architect A.A. Kok opgesteld plan in bij het Ministerie van O.K. en W. Het was een ingrijpend plan met herstel van de vroegere zijbeuk. De kosten van dit plan werden geraamd op Fl. 60.000,– (nu meer dan 2 miljoen).

Na dit plan, dat niet werd uitgevoerd, werden met regelmatige tussenpozen restauratieplannen ingediend bij het Rijk (opgezet door architect Korringa en diens opvolger H.W. van Kempen). Hoewel elk van deze plannen weer bescheidener van opzet was dan het vorige, verkregen ze geen van alle wegens financiële en andere redenen de uiteindelijke goedkeuring.

In overleg met de Rijksdienst voor de Monumentenzorg werd op 25 april 1967 een consolidatieplan ingediend, waarvoor in augustus 1967 de goedkeuring werd verkregen van het toenmalige Ministerie van C.R.M. Ook met het ingediende plan tot herindeling van het meubilair kon men zich verenigen. Deze herindeling hield in het maken van het liturgisch centrum, het verplaatsen van de preekstoel en van alle banken.

Op 26 oktober 1969 werd na een onderbreking van drie jaar in de Engelmunduskerk het evangelie weer verkondigd.

Restauratie 2002 – 2003

In de jaren 90 van de vorige eeuw werd duidelijk dat een nieuwe restauratie noodzakelijk was, die met name het vochtprobleem in de muren zou moeten verhelpen, alsmede de conservering van het houtwerk. Het architectenbureau Rappange & Partners. werd ingeschakeld om hiervoor de nodige plannen te ontwikkelen.

Medio september 2002 werd, na enige voorbereidende werkzaamheden, een begin gemaakt met de restauratie door de fa. Holleman te Santpoort. In- en uitwendig werd veel aandacht besteed aan het vochtprobleem. Hierdoor was het pleisterwerk op vele plaatsen aangetast en ook waren hierdoor veel houtconstructies in slechte staat.

Het totale restauratiewerk werd begroot op Fl. 1.500.000,–. Van dit bedrag was ongeveer Fl. 700.000,– subsidiabel. De overige gelden werden verworven door het aanvragen van donatie/giften en subsidies bij diverse stichtingen en verenigingen. Ook diverse acties onder- en giften van gemeenteleden en belangstellenden leverden heel wat geld op. De belangrijkste werkzaamheden aan de buitenzijde bestonden uit:
– reparatie van de houten kapconstructie
– “opvullen” van de kapspanten, waardoor het leiendak weer een strakker uiterlijk kreeg
– vervangen van de oude leien inclusief het aanbrengen van ventilatieleien en ophangbeugels voor ladders
– verbreden en naar buiten plaatsen van de goten
– aanbrengen van bliksembeveiliging en extra hemelwaterafvoeren.

De belangrijkste werkzaamheden aan de binnenzijde:
– vernieuwen van het houten tongewelf. De planning was om ± 30% te vervangen. Het gewelf bleek echter zo ernstig aangetast door de bonte knaagkever, waardoor het geheel vernieuwd diende te worden.
– afbikken van de oude pleisterlagen en het aanbrengen van een nieuwe “ademende” stuclaag, afgewerkt met silicaatverf.
– schilderen van alle houten onderdelen.
– wijzigen van de entreepui.
– verbreden van het zuidelijke gangpad. Dit werd gerealiseerd door het versmallen van de banken aan de zuidgevel.
– verwijderen, bij de entree, van 1 bank van het middenblok, zodat er onder het orgel meer ruimte vrij kwam.

De drie laatste werkzaamheden waren noodzakelijk om een multifunctionele bestemming van de kerkruimte mogelijk te maken.

Op 7 september 2003 werd de kerk met een feestelijke eredienst weer in gebruik genomen.