Een mooie dienst met vreemde vogels en een gezellige picknick
Het was een gefladder van jewelste afgelopen zondag 7 juli in de kerk.
In de dienst nam Maric Gesink afscheid van de kinderkerk. Hij kreeg zijn eigen liedboek mee.
Alle kinderen bleven in de kerk. Ds. Lous had iets bijzonders meegenomen. Namelijk een vogelkooi van God.
De kooi was nog leeg maar ds. Lous had vogels van allerlei pluimage meegenomen. De kinderen mochten ze één voor één te voorschijn toveren en raden wat voor een vogel het was. Dat bracht heel wat hilariteit mee.
Daar was de raaf met een masker op. Daar paste het gezegde ‘stelen als de raven’ bij.
De haan. Mensen die altijd haantje de voorste willen zijn.
De vink. Nieuwsgierige mensen die graag voor luistervink spelen.
De lijster. Mensen die wel eens bang zijn noemen ze ook wel schijtlijster.
De kip. Die kwam te voorschijn zonder kop. Die kon alleen maar uit z’n nek kletsen als een kip zonder kop.
De duif. Mensen die graag voor vredesduif willen spelen.
Een mannetjes kalkoen. Noemt men ook wel snoeshaan.
De kwartel kwam te voorschijn met een gehoorapparaat. Dove kwartel. Deze vogel was ooit naar Indië gevlogen en daar Oost-Indisch doof geworden.
De pauw. Sommige mensen willen graag pronken met wat ze hebben en zijn daarop zo trots als een pauw.
De mus. Die kan heel brutaal zijn net als sommige mensen.
Een jonge uil is een uilskuiken en moet nog veel leren.
Maar God maakt geen onderscheid. Al deze vreemde, nieuwsgierige, bange, brutale, trotse, dove mensen mogen ook allemaal bij God horen.
Zo ging dat ook met de leerlingen van Jezus: Petrus & Andreas; Jacobus & Johannes; Filippus & Bartholomeüs; Thomas & Mattheüs; Joacobus & Thaddeüs; Simon & Judas.
We hebben in de dienst ook over hen gezongen.
Zij waren mensen met verschillende beroepen en karakters. Maar wat de leerlingen met elkaar verbond, was dat zij allen op zijn roepstem Jezus waren gevolgd;
met vallen en opstaan, maar ze zijn Hem gevolgd. Wie mag er allemaal bij God horen? Alle mensen die gehoor geven aan de roepstem van Jezus die zegt: ‘volgt Mij’.
Tsja, wat zijn wij mensen toch vaak vreemde vogels. En voor al die vogels is er een plaatsje in Gods voliere!
Gerustgesteld gingen we aan de koffie en daarna was er nog een heerlijke zomerpicknick.
