Heerlijk hè; de lente! Lekker naar buiten, de zon in en genieten van alles wat groeit en bloeit. Ik heb een flinke tuin en een stuk daarvan is bestemd als kleine moestuin.
Elk jaar in februari begint het alweer te kriebelen om dingen te gaan zaaien in de hoop ze in de zomer te kunnen oogsten.
Meestal begin ik veel te vroeg met het in de kasjes in de vensterbank zetten van allerlei groentesoorten in de vorm van zaadjes in aarde.
Kijk: paprika, tomaat, courgette en aubergine groeien meestal wel goed, maar niet belachelijk snel.
Bonen (doperwtjes en zo) groeien elk jaar weer sneller dan waar ik op gerekend heb. Ik heb 2 weken geleden bijvoorbeeld ook tuinbonen
in de grond gestopt en die hebben nu al stokjes nodig om hun 20 à 25 cm lange stelen te ondersteunen.
Dat is met de bonen in de kerk, die de eerste zondag in de 40 Dagentijd geplant zijn, niet zo gegaan.
We weten ook wel waarom, al hadden we dat niet van tevoren bedacht. Doordeweeks is het best fris in de kerk en nieuwe plantjes groeien
het beste op een warme zonnige plek. Aangezien we geen vensterbanken onder de glas-in-loodramen hebben, is het daar al misgegaan.
Verder bleek dat we meer tuinvrouwen/tuinmannen in onze gemeente hebben dan we dachten en die zorgen héél goed voor de plantjes…
.iets té goed misschien wel; ontkiemende plantjes hebben veel water nodig, maar als het zo koud is, wel wat minder.
Onze bonen zijn dus verzopen en kregen geen schijn van zon en dus kans.
Uiteraard geven we niet op en staat het kasje (met nieuwe bonen) nu in de consistoriekamer. Op zondag mag ie even in de kerk staan
om de vorderingen te showen. Nu gaat het vast lukken! Het thema in deze periode is niet voor niets: in de tuin, het leven wint!
Uiteraard komt er verder elke week weer wat nieuws bij op onze tafel; ook dingen die beter tegen kou en zondvloed bestand zijn.
Op moment van schrijven staan er bloesemtakken en er zijn schattige rode appeltjes te spotten.
Nog 3 zondagen te gaan (als u dit leest minder!) en dan is het alweer Palmpasen. We gaan traditiegetrouw Palmpasenkruisjes maken om uit te delen
in de kerk en -ook traditiegetrouw- mogen de kinderen die zondag meteen in onze eigen ruimte beginnen; we hebben vaak wel een groot deel
van de dienst nodig voor verhaal, uitleg en knutselen. U ziet de kinderen en hun creaties aan het einde van de dienst in de kerk.
Normaal gaan we na de dienst dan met z’n allen pannenkoeken eten. Maar dat feestje stellen we even uit, omdat op die zondag
de kinderkerkleiding niet voltallig is (en wij zelf het pannenkoekenfeest niet willen missen natuurlijk).
Ook het uitje stellen we nog even uit; dat plannen we meestal aan het einde van de overvliegdienst, maar er zijn dit jaar geen overvliegers.
De bijbehorende picknick gaan we dan juist weer niet uitstellen: die hebben we vooralsnog gepland staan op 29 juni.
In een volgend kerkblad laat ik weten of die datum definitief is.
Oh, over Pasen heb ik nog niets gemeld; we willen ook nog niet alles verklappen, maar Pasen is altijd feest
(met in ieder geval eieren zoeken voor de kinderen), dus kom en vier mee!
Met vriendelijke groetjes vanuit de kinderkerk,
Henny
